ΕΔΩ ΟΛΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ... "ΤΥΧΑΙΑ"??? ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ!!! MAIL ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: neaelladas@hotmail.com Σχόλια ελεύθερα
ΚΙ ΟΜΩΣ!!!
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
Ενα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ...
Ένα μικρό δείγμα της Ιστορίας μας, από το ΟΧΙ στους Ιταλούς, μέχρι και την αντίσταση στους Γερμανούς....
Αξίζει τον κόπο....
http://www.youtube.com/watch?v=S7ncmVn2ARw&feature=related
Διαβάστε περισσότερα...
Αξίζει τον κόπο....
http://www.youtube.com/watch?v=S7ncmVn2ARw&feature=related
Διαβάστε περισσότερα...
Έτσι ξεκίνησαν όλα
"Ελλάδα η χώρα του πρασινου ήλιου, του ΠΑΟΚ της ΑΕΚ και της
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ, Πατρίδα, Θρησκεία, Σουβλάκι με πίτα, Datsun, Adida και
Χάνι της Γραβιάς...."
Και να σκεφτούμε ότι αυτό τραγουδήθηκε την δεκαετία του '80!!!
Πάντα υπάρχουν διορατικοί Έλληνες...
Ας δούμε όμως πως βλέπει (ή θα μπορούσε να βλέπει - απλά τα αντιγράφω, δεν ξέρω τον βαθμό πραγματικότητας αν και είναι αντιπροσωπευτικό) τα πράγματα κάποιος που δεν ήταν διορατικός αλλά τα βλέπει εκ των υστέρων:
Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του ‘"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ’ τα βαπτίσια του.
Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. ‘Αυτοεξορισμένος’ κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους Σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.
Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία… τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά. Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια. Το Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια ‘δεξιές’ εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο.
Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Σπύρος ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη. Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα.
Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν ‘εξορία’… όχι… όχι Μακρόνησο… πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Στοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν… όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.
Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα ‘αλλαγή’. Πακέτα Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να ‘σηκώσει’ το
το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.
Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.
Αρχές δεκαετίας του 1990. Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν ‘ενεργός’ πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που ‘κατέβαινε’ στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού. Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.
Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου… αργότερα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε… με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.
Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ’ έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα
αγγλικούλια του ήταν επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας… Πρωθυπουργός.!!
Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε ‘αβέρτα’ δημόσια έργα.
Τουριστική προβολή Νομού τάδε 150.000,
οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000,
έντυπα Περιφέρειας 1.200.000,
κονκάρδες για το Δήμο 500.000
…… και πάει λέγοντας.
Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο… ελεύθερη τηλεόραση γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά. Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν.
Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε.
Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.
Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι. Έτσι κι ο γιος του Σπύρου. Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια καγιέν μαύρη. Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το καγιέν το ‘έβαλε’ στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο. Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.
Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε. Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι.
Πολλά λεφτά!
Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ´ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.
Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα. Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ. Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους. Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο αλλάξαν από το ηρωικό 80. Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πόλλλλά κέρδη.
Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες πιο γρήγορα κι από φαρίνα γιώτης. Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα. Ο μπάρμπα Σπύρος έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση. Έχασε τα πάντα… ο Σημίτης που είχε ψηφίσει τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο. Ο Σπύρος έστειλε στεφάνι μια που δεν
μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.
Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές… ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα… αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν ‘καμένες’ επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.
Κάπου σ’ αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Σπύρου και του γιου του. Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης. Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλάδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους και έφυγαν νωρίς. Όπως οι καλοί κλέφτες, μια καλή μπάζα κι εξαφανιζόλ.
Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ, άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων. Στις αρχές του 2010 ο τελευταίος της δυναστείας Παπανδρέου αποφάσισε να ποντάρει σε λάθος άλογο, και να κερδίσει τις εκλογές πέφτοντας στην παγίδα που έστησε ο ελληνικός λαός. Σπύρος και γιος ΑΕ ίσως τη γλυτώσουνε. Ίσως αποφύγουν αυτό που δεν απέφυγαν οι Λουδοβίκοι του παρελθόντος.
Στην Ελλάδα μπορεί το 95% να κοιμάται νανουρισμένο από το σκυλάδικο, τους πληρωμένους τελάληδες της δημοσιογραφίας, και τη χαζομάρα του μεσημεριού, αλλά το 5% είναι γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή και του Αλεξάνδρου. Πιο γνήσιο δεν γίνεται.
Καλή σου τύχη Σπύρο. Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.
Αφιερωμένο στους φίλους μου, Δημήτρης
Διαβάστε περισσότερα...
"Ελλάδα η χώρα του πρασινου ήλιου, του ΠΑΟΚ της ΑΕΚ και της
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ, Πατρίδα, Θρησκεία, Σουβλάκι με πίτα, Datsun, Adida και
Χάνι της Γραβιάς...."
Και να σκεφτούμε ότι αυτό τραγουδήθηκε την δεκαετία του '80!!!
Πάντα υπάρχουν διορατικοί Έλληνες...
Ας δούμε όμως πως βλέπει (ή θα μπορούσε να βλέπει - απλά τα αντιγράφω, δεν ξέρω τον βαθμό πραγματικότητας αν και είναι αντιπροσωπευτικό) τα πράγματα κάποιος που δεν ήταν διορατικός αλλά τα βλέπει εκ των υστέρων:
Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του ‘"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ’ τα βαπτίσια του.
Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. ‘Αυτοεξορισμένος’ κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους Σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.
Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία… τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά. Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια. Το Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια ‘δεξιές’ εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο.
Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Σπύρος ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη. Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα.
Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν ‘εξορία’… όχι… όχι Μακρόνησο… πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Στοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν… όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.
Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα ‘αλλαγή’. Πακέτα Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να ‘σηκώσει’ το
το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.
Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.
Αρχές δεκαετίας του 1990. Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν ‘ενεργός’ πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που ‘κατέβαινε’ στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού. Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.
Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου… αργότερα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε… με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.
Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ’ έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα
αγγλικούλια του ήταν επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας… Πρωθυπουργός.!!
Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε ‘αβέρτα’ δημόσια έργα.
Τουριστική προβολή Νομού τάδε 150.000,
οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000,
έντυπα Περιφέρειας 1.200.000,
κονκάρδες για το Δήμο 500.000
…… και πάει λέγοντας.
Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο… ελεύθερη τηλεόραση γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά. Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν.
Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε.
Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.
Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι. Έτσι κι ο γιος του Σπύρου. Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια καγιέν μαύρη. Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το καγιέν το ‘έβαλε’ στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο. Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.
Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε. Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι.
Πολλά λεφτά!
Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ´ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.
Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα. Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ. Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους. Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο αλλάξαν από το ηρωικό 80. Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πόλλλλά κέρδη.
Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες πιο γρήγορα κι από φαρίνα γιώτης. Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα. Ο μπάρμπα Σπύρος έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση. Έχασε τα πάντα… ο Σημίτης που είχε ψηφίσει τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο. Ο Σπύρος έστειλε στεφάνι μια που δεν
μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.
Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές… ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα… αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν ‘καμένες’ επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.
Κάπου σ’ αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Σπύρου και του γιου του. Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης. Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλάδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους και έφυγαν νωρίς. Όπως οι καλοί κλέφτες, μια καλή μπάζα κι εξαφανιζόλ.
Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ, άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων. Στις αρχές του 2010 ο τελευταίος της δυναστείας Παπανδρέου αποφάσισε να ποντάρει σε λάθος άλογο, και να κερδίσει τις εκλογές πέφτοντας στην παγίδα που έστησε ο ελληνικός λαός. Σπύρος και γιος ΑΕ ίσως τη γλυτώσουνε. Ίσως αποφύγουν αυτό που δεν απέφυγαν οι Λουδοβίκοι του παρελθόντος.
Στην Ελλάδα μπορεί το 95% να κοιμάται νανουρισμένο από το σκυλάδικο, τους πληρωμένους τελάληδες της δημοσιογραφίας, και τη χαζομάρα του μεσημεριού, αλλά το 5% είναι γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή και του Αλεξάνδρου. Πιο γνήσιο δεν γίνεται.
Καλή σου τύχη Σπύρο. Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.
Αφιερωμένο στους φίλους μου, Δημήτρης
Διαβάστε περισσότερα...
10 λόγοι που οι Έλληνες δεν μπορούν να οδηγήσουν Formula 1...
Γιατί οι Έλληνες δεν μπορούν να συμμετέχουν στη Φόρμουλα 1;
1) Ο Έλληνας δεν μπορεί να οδηγεί σε κανονικό ΔΡΟΜΟ :
χωρίς λακκούβες, σαμαράκια, σκαψίματα της ΔΕΗ.
Συνέπεια αυτού, θα είναι να κοιμηθεί στο τιμόνι.
2) Η Formula 1 δεν διαθέτει κόρνα, πώς θα μπορέσει
να σπάσει τα νεύρα του προπορευόμενου;
3) Η Formula 1 δεν διαθέτει:
τασάκι, ράδιο CD Player , υδραυλική φραπεδιέρα,
θήκη για το κινητό και ειδική θήκη για τα γυαλιά
ηλίου. Η οδήγηση γίνεται βαρετή....
4) Στη Formula 1 δεν έχει μέρος για να βάλει
το μαξιλαράκι που γράφει «I LOVE YOU»,
το αρκουδάκι που του χάρισε το μωρό του,
το μπρελόκ του Ολυμπιακού, το μαγνητάκι
που γράφει «Μπαμπά μην τρέχεις»,
το σκόρδο, τη χάντρα και κάνα-δυο
άλλα χαϊμαλιά.
5) Στη Formula 1, δεν μπορεί να βγάλει
το χέρι του έξω για να μουντζώσει.
6) Στην πίστα της Formula 1, έχει μόνο ένα φανάρι
το οποίο: δεν μπορεί να το παραβιάσει, ούτε να
κορνάρει για να ξεκινήσει ο «μ@λ@κ@ς» που είναι
μπροστά, ούτε μπορεί να ξεκινήσει όποτε του
καπνίσει ή να κάνει πως δεν το είδε ή ακόμα
και να σταματήσει μετά από αυτό.
7) Στη Formula 1, η ζώνη ασφαλείας
είναι υποχρεωτική.
8) Από τα pit stop δεν μπορεί να βγει
«κομμάτια» όπως θα έκανε ξεπαρκάροντας.
9) Στη Formula 1, δεν υπάρχουν διασταυρώσεις
με προτεραιότητα για να τις παραβιάσει.
10) Όταν κάποιος τον προσπεράσει στην πίστα,
δεν είναι καθόλου "μ@λ@κ@ς" και "άχρηστος".
Διαβάστε περισσότερα...
1) Ο Έλληνας δεν μπορεί να οδηγεί σε κανονικό ΔΡΟΜΟ :
χωρίς λακκούβες, σαμαράκια, σκαψίματα της ΔΕΗ.
Συνέπεια αυτού, θα είναι να κοιμηθεί στο τιμόνι.
2) Η Formula 1 δεν διαθέτει κόρνα, πώς θα μπορέσει
να σπάσει τα νεύρα του προπορευόμενου;
3) Η Formula 1 δεν διαθέτει:
τασάκι, ράδιο CD Player , υδραυλική φραπεδιέρα,
θήκη για το κινητό και ειδική θήκη για τα γυαλιά
ηλίου. Η οδήγηση γίνεται βαρετή....
4) Στη Formula 1 δεν έχει μέρος για να βάλει
το μαξιλαράκι που γράφει «I LOVE YOU»,
το αρκουδάκι που του χάρισε το μωρό του,
το μπρελόκ του Ολυμπιακού, το μαγνητάκι
που γράφει «Μπαμπά μην τρέχεις»,
το σκόρδο, τη χάντρα και κάνα-δυο
άλλα χαϊμαλιά.
5) Στη Formula 1, δεν μπορεί να βγάλει
το χέρι του έξω για να μουντζώσει.
6) Στην πίστα της Formula 1, έχει μόνο ένα φανάρι
το οποίο: δεν μπορεί να το παραβιάσει, ούτε να
κορνάρει για να ξεκινήσει ο «μ@λ@κ@ς» που είναι
μπροστά, ούτε μπορεί να ξεκινήσει όποτε του
καπνίσει ή να κάνει πως δεν το είδε ή ακόμα
και να σταματήσει μετά από αυτό.
7) Στη Formula 1, η ζώνη ασφαλείας
είναι υποχρεωτική.
8) Από τα pit stop δεν μπορεί να βγει
«κομμάτια» όπως θα έκανε ξεπαρκάροντας.
9) Στη Formula 1, δεν υπάρχουν διασταυρώσεις
με προτεραιότητα για να τις παραβιάσει.
10) Όταν κάποιος τον προσπεράσει στην πίστα,
δεν είναι καθόλου "μ@λ@κ@ς" και "άχρηστος".
Διαβάστε περισσότερα...
Αυτοπυρπολήθηκε έξω από την τράπεζα Πειραιώς επειδή του έπαιρναν το σπίτι!!!!
Του έπαιρναν το σπίτι και έβαλε φωτιά να καεί ζωντανός έξω από την Piraeus Bank. Έξω από τη ΜΠΑΝΚ πήγε να δώσει τέλος στη ζωή του επειδή του έπαιρναν το βιος. Όπως χιλιάδες άνθρωποι που βλέπουν ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.
Που κοιτούν τα παιδιά τους στα μάτια και δεν κλαίνε επειδή δεν έχουν για το μεταπτυχιακό στο εξωτερικό ή τα ακριβά ΠΑΜΠΕΡΣ αλλά επειδή δεν έχουν να τους δώσουν τα βασικά.
ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΗΘΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΗΘΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Ποιοί; Αυτοί που πριν λίγους μήνες έδωσαν το δάνειο ΜΑΜΟΥΘ για να φύγει ο ΜΠΟΜΠΟΛΑΣ από το πρώτο θέμα και να το πάρει ο ΘΕΜΟΣ.
Η τράπεζα που προσφέρει πολυτελείς απολαύσεις σε δημοσιογράφους με ταξιδάκια στο μουντιάλ.
Μία από τις εταιρείες που επιδοτήθηκαν με τα ΔΙΣ του ΔΝΤ.
Είχε δίκιο ο ΓΑΠ που έλεγε ότι "Λεφτά υπάρχουν". Όντως υπάρχουν γι' αυτούς που στηρίζουν την σάπια εξουσία του. Όλα αυτά τα υποκείμενα που τέλεσαν την πλύση εγκεφάλου από το "λεφτά υπάρχουν" μέχρι το "υποταχθείτε γιατί θα πτωχεύσουμε".
Πως είναι δυνατόν εν μία νυκτί να βρίσκουν δεκάδες εκατομύρια για το "Πρώτο Θέμα" και τους εργολάβους και από την άλλη να παίρνουν το σπίτι ενός ανθρώπου για μερικά (πόσα Ευρώ) άραγε;
Με ποιό θράσος μας μιλούν για πτώχευση όταν τα δις αλλάζουν χέρια σε αυτούς που άλλαζαν πάντα;
Μην αναρωτιέστε "πως θα κοιμηθούν" αυτά τα παχύδερμα απόψε. Σαν πουλάκια θα κοιμηθούν.
Όπως κοιμάται ο Τσουκάτος που έπαιρνε την βαλίτσα ενώ η Siemens έκανε πάρτι στα δημόσια ταμεία.
Όπως κοιμούνται οι παχύδερμοι βαρώνοι όταν έπαιρναν τα δισεκατομύρια από τα δημόσια έργα.
Όπως ο Πάγκαλος λικνίζεται στην πισίνα του Χίλτον.
Όπως ο Μαντέλης δεχόταν τα εμβάσματα χωρίς να νοιάζεται από που έρχονται.
Ποτέ άλλοτε η διαφορά του "καλού" με τον "κακό" δεν ήταν τόσο εμφανής.
Μας τάιζαν τα παραμύθια τους. Ο μαρξισμός είναι καλός, ο φιλελευθερισμός είναι καλός, ο σοσιαλισμός είναι σούπερ, ο Χριστιανός είναι καλός, ο Ολυμπιακός είναι καλός και άλλες φιλοσοφικές παρόλες.
Εάν νιώθεις τον πόνο αυτού του ανθρώπου,
Εάν νιώθεις την αγωνία του,
Εάν θες πηγαία να του συμπαρασταθείς,
ΕΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΝΑ ΣΦΙΞΙΜΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΡΓΗ, ΤΟΤΕ ΜΗΝ ΑΠΟΡΕΙΣ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο "ΚΑΛΟΣ". Εσύ που πονάς τον συνάνθρωπο σου. Εσύ που πονάς για την κατάντια αυτής της Πατρίδας που ασέλγησαν τα παχύδερμα όρνια στην ύπαρξη της.
http://olympia.gr/2010/06/02/piraeus-bank/Διαβάστε περισσότερα...
27 Απρίλη 1941 Επειδή τα παλιά νέα ... καθορίζουν τα καινούρια...
Για να ξέρεις ότι αυτά που ακούς και διαβάζεις, είναι αληθινά, πρέπει να πας πολύ πίσω στην Ελληνική Ιστορία. Από που θα μπορούσα όμως να ξεκινήσω για να αποκτήσω τη γνώση, ή να μεταδώσω τα γεγονότα...;
Οι επιλογές είναι δεκάδες. Ημερολογιακά όμως, επιλέγω να αρχίσω από την πρώτη μέρα του Τέλους.
Την ημέρα που η Ελλάδα παραδίδεται, ναι καλά διαβάζετε, παραδίδεται στους Γερμανούς. Οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις μπήκαν στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941.
Η Ελληνική κυβέρνηση του Εμ. Τσουδερού μαζί με το Βασιλιά Γεώργιο Β΄ φεύγουν για Κρήτη αρχικά και μετά Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα στο Κάϊρο.
Από τότε τη "διακυβέρνηση", ασκούσαν οι "κατοχικές κυβερνήσεις".
Από 30/4/41 ως 2/12/42, διορίστηκε πρωθυπουργός ο στρατηγός Γ. Τσολάκογλου.
Από 2/12/42 ως 7/4/43, διορίστηκε πρωθυπουργός ο Κ. Λογοθετόπουλος και τέλος
από 7/4/43 ως 12/10/44, πρωθυπουργός διορίστηκε ο Ι. Ράλλης.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκουγλου.
Ξημερώματα 31 Μάη 1941 δύο φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντος, κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.
Αυτά ήταν τα σημαντικότερα γεγονότα του έτους 1941...
Διαβάστε περισσότερα...
Ενα ταπεινό καλωσόρισμα......
Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση που δημοσιεύεται στο αληθινό blog της νέας γενιάς.
Ο κάθενας σας θα μπορεί να ανεβάσει ειδήσεις, νεα, καταγγελίες, βίντεο, ή απλά ενα παράπονο του...
Συνήθως, δε μιλάω πολύ, θα συνεχίσω αυτή τη "συνήθεια".
Ας μιλήσουν οι ειδήσεις!
Διαβάστε περισσότερα...
Ο κάθενας σας θα μπορεί να ανεβάσει ειδήσεις, νεα, καταγγελίες, βίντεο, ή απλά ενα παράπονο του...
Συνήθως, δε μιλάω πολύ, θα συνεχίσω αυτή τη "συνήθεια".
Ας μιλήσουν οι ειδήσεις!
Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)